Et quidem Arcesilas tuus, etsi fuit in disserendo pertinacior, tamen noster fuit;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quid, si non sensus modo ei sit datus, verum etiam animus hominis? Hoc dixerit potius Ennius: Nimium boni est, cui nihil est mali. Negat esse eam, inquit, propter se expetendam. Duo Reges: constructio interrete. Septem autem illi non suo, sed populorum suffragio omnium nominati sunt. An quod ita callida est, ut optime possit architectari voluptates?

Bork

At iste non dolendi status non vocatur voluptas.

Quamquam tu hanc copiosiorem etiam soles dicere. Animum autem reliquis rebus ita perfecit, ut corpus; Quis est, qui non oderit libidinosam, protervam adolescentiam? Atque ab his initiis profecti omnium virtutum et originem et progressionem persecuti sunt. Nec lapathi suavitatem acupenseri Galloni Laelius anteponebat, sed suavitatem ipsam neglegebat; Igitur neque stultorum quisquam beatus neque sapientium non beatus. Non est ista, inquam, Piso, magna dissensio.

Perturbationes autem nulla naturae vi commoventur, omniaque ea sunt opiniones ac iudicia levitatis.
Te enim iudicem aequum puto, modo quae dicat ille bene noris.
Bork
Intellegi quidem, ut propter aliam quampiam rem, verbi gratia propter voluptatem, nos amemus;

Aliter enim nosmet ipsos nosse non possumus.

Pauca mutat vel plura sane; Itaque primos congressus copulationesque et consuetudinum instituendarum voluntates fieri propter voluptatem; At quanta conantur! Mundum hunc omnem oppidum esse nostrum! Incendi igitur eos, qui audiunt, vides. Primum quid tu dicis breve? Vos autem cum perspicuis dubia debeatis illustrare, dubiis perspicua conamini tollere. Non quaero, quid dicat, sed quid convenienter possit rationi et sententiae suae dicere. Illis videtur, qui illud non dubitant bonum dicere -;

Avaritiamne minuis?: Quamquam te quidem video minime esse deterritum.
Peccata paria.: Is ita vivebat, ut nulla tam exquisita posset inveniri voluptas, qua non abundaret.
Bork: In qua quid est boni praeter summam voluptatem, et eam sempiternam?
Bork: Atqui perspicuum est hominem e corpore animoque constare, cum primae sint animi partes, secundae corporis.

Minime vero probatur huic disciplinae, de qua loquor, aut iustitiam aut amicitiam propter utilitates adscisci aut probari.
Videamus igitur sententias eorum, tum ad verba redeamus.
Experiamur igitur, inquit, etsi habet haec Stoicorum ratio difficilius quiddam et obscurius.
Quaero igitur, quo modo hae tantae commendationes a natura profectae subito a sapientia relictae sint.
Hic nihil fuit, quod quaereremus.

Quid enim necesse est, tamquam meretricem in matronarum
coetum, sic voluptatem in virtutum concilium adducere?

Eamne rationem igitur sequere, qua tecum ipse et cum tuis
utare, profiteri et in medium proferre non audeas?